Om 5.45 ging de wekker. Chop chop. Hop hop. Het hotel heeft wat meer keus en ik skip een keertje de rijst en bami.
Amber dacht dat ze een gekookt eitje had maar helaas, deze was nog niet gekookt. Gelukkig had ze het al door voordat de schil helemaal door midden was.
De serveerster is duidelijk enthousiast over Java en ze vindt het jammer dat we morgen alweer vertrekken uit jogja.
Na rustig eten nog even wat opgeruimd en toen naar het paleis van de sultan. Hoewel er nog steeds een sultan is, lijkt de vorige sultan, aka henkie, het meest populair. En hij studeerde in leiden en Haarlem. De gids was een oud baasje. Aardig en sprak een paar woordjes Nederlands. Alleen was het een soort speedy Gonzales tour. We waren te vroeg om te wachten op de voorstelling. Op donderdag is dat een korte versie van het Wajong spel, had het graag gezien maar het was zonde om zo lang te wachten.
Daarna naar het waterpaleis waar de sultan met z’n dames klaarblijkelijk wat verkoeling zocht op warme dagen. Het was wel aan een opknapbeurt toe. Leuk om te zien maar verder niet heel spannend.
Na een souveniertje te hebben gekocht vertrokken we naar een bijzonder koffietentje: kopi luwak.
Hierna naar Parbanam, een hindoeïstische templel. Wij vonden het indrukwekkender dan de borabudur. De namen van de goden en hun betekenis hebben we niet kunnen onthouden maar het was mooi
Vervolgens gegeten buiten de stad met uitzicht op de rivier met veel bamboe. Alsof je recht de jungle in keek. We hadden niet echt honger maar wel wat gesnacked en gedronken.
Onderweg hoorden we dat het de bedoeling was om de zware koffers al aan Harry mee te geven. Hij gaat morgen met de auto naar mojakarto en wij met de trein.
Na even relaxen besluiten we om te wandelen naar het centrum. Een wandeling van dik een uur. Het is bijna een survival baan. Op de weg rijen vooral motoren en een aantal auto’s. Er zijn zebrapaden maar niemand die stopt als je niet zelf vastberaden je leven waagt om aan de overkant te komen.
De stoep is smal, en kan soms onderbroken worden door een gat van een meter diep. Bomen groeien schuin over de stoep waardoor je vaak moet bukken. En je bent bijna de enige, de meeste mensen nemen de motorscooter.
Omdat de stoep toch niet gebruikt wordt, zetten de jogjas er primitieve tentjes neer die dienst doen als restaurant. Soms heel druk en meestal niemand. De scooters komen aanrijden, worden geparkeerd, er wordt gegeten en off they go. Hetzelfde geldt voor de streetfood karretjes. Dit ziet er trouwens niet altijd even uitnodigend uit, maar wat wij geprobeerd hebben was eigenlijk altijd goed.
We waren na ruim een uur bijna bij malioboro, de gezellige buurt van yogya, maar de stoep hield op bij iets wat op een afrit leek. De stoplichten (alleen voor gemotoriseerd verkeer) hielden op en we durfden de gok niet te wagen. We zijn omgekeerd en hebben gegeten bij wajang tik tok. Een foodarena waar je op verschillende plekken kon bestellen. Daarna lekker buiten gezeten en genoten van karaoke.
Uiteindelijk bijtijds naar bed, want vroeg weer op
Leave a Reply