13 augustus. Vandaag lijkt iedereen op het eerste gezicht weer opgeknapt. We ontbijten nog één keer met frisse tegenzin bij het hotel in Ubud. The Artini Dijiwa is een super mooi hotel met super vriendelijke mensen maar het ontbijt is geen succes.
Bij de receptie zit onze bekende gids op ons te wachten. We nemen een vaarwel foto met de dames van de receptie en vertrekken richting het oosten. We komen langs veel winkels met meubeltjes. Het lijkt een open lucht loods 5.
Eerst komen we langs mooie rijstvelden in een vallei. Dit ziet er super uit. Het ligt dicht bij Ubud waardoor we niet de enigen zijn. De super schommel en de zipline over de vallei zien er stoer uit, maar wij slaan hem over. Het wordt een korte wandeling met wat lichte regen en een fotomomentje.
Dan stoppen we even bij een atelier voor houtsnijwerk. Wat een mooie beelden staan daar. Soms oude presidenten en soms mythische figuren. Er is niet echt uitleg bij maar we kijken wel onze ogen uit.
En weer door. We gaan naar een tempel uit de 11e eeuw. Hier is een deel van de altaren echt uit de berg gehakt. Vanwege de lange trappen blijven Patty en Pepijn boven.
Bij terugkomst gaan we ook door het huis van de gids. Zoals veel Balinese huizen gaat het huis van vader op kind en wonen er meerdere generaties. Het heeft een vaste inrichting. De oudste wonen in het grote huis op het noorden. De volgende generatie op het westen. Koken gebeurt op het zuiden. Er is een plaats op het oosten voor ceremonies.
Opa helpt nog volop mee. Hij verkoopt offermandjes, gemaakt van jong (licht) en oud (groen) palmblad. Vroeger werden ze aan elkaar gemaakt met dunne bamboestrookjes. Nu gebeurt het met nietjes.
We vertrekken richting de watertempel. Vlak voor de ingang staat een ficus van 350 jaar oud. Een enorme boom. De tempel is bijzonder vanwege de waterbron die zich in het midden van de tempel bevindt.
Er is een bad waar je als bezoeker met een speciale sarong in mag. Daar komt dan water uit de bron in terecht. Dit heilige water moet je dan 3 keer sprenkelen en drinken. Het ziet er een beetje debiel uit als die lichtgevende bleke mensen met z’n allen in een bad staan. Sommigen zijn super gefocust dus het zal wel iets heel moois zijn.
Dan is er nog een bad vol Koi vissen. Die zat zo vol dat ze overal heen sprongen.
Tussen de middag eten we iets verder op bij een restaurant dat zelf Koi heette. Lekker gezeten en gegeten.
We rijden vervolgens een aantal stijle weggetjes omhoog naar de kleine vulkaan. Het uitzicht is mooi met een groot meer op meer dan 1000m hoogte.
Hoewel we een beetje tempel moe beginnen te worden (belletje, priester, sarong, 4 elementen etc) gaan we naar de belangrijkste tempel van Bali. De Pura Besakih.
Bij aankomst is het onwijs druk. Er is net een belangrijke ceremonie geweest. Iedereen draagt wit en goud. Op de parkeerplaats is een aantal mannen met de hand een auto aan het optillen omdat ie in de weg staat.
De tempels (23 stuks) liggen aan de voet van de Gunung Agung vulkaan (3100 m hoog). Het is inderdaad een hele mooie tempel. Doordat de ceremonie klaar is, zijn de meeste mensen snel vertrokken en kunnen wij rustig rondwandelen. Je mag als toerist niet overal naar binnen, maar dat is ook niet echt nodig. Van buitenaf is het net zo fotogeniek.
We lopen via een shortcut van de gids naar de ingang van de hoofdtempel. Dat wordt niet helemaal door de lokale bezoekers in dank afgenomen.
Terug in de bus is de file van de ceremoniegangers nog niet helemaal opgelost. Ze zijn met touringcars, auto’s, motoren en pickup trucks gekomen. Bij de laatste zitten de mannen comfortab voorin en de vrouwen achterin (wat mij geen pretje lijkt over de hobbelwegen)
De laatste stop is het koningspaleis. De gids laat ons zien waar gasten ontvangen werden en waar de rechtbank was. De plafonds zijn versierd met klassieke Balinese schilderijen over het dagelijks leven en oude verhalen.
We rijden door naar sidemen. Een mooi rustig dorpje tussen de rijstvelden. De zon is net onder als we aankomen, maar het is nog wel licht. We hebben twee upgrades voor vannacht omdat onze oorspronkelijke kamer nog niet klaar was. De kamers zijn ruim en hebben een fantastisch uitzicht.
Het eten is voor Pepijn te zout die dat net na zijn ziekenhuis avontuur nog niet aandurft. Het engels van het personeel was komisch.
V: What kind of grilled fish do you have?
|A: Chicken.
V: Can we have two (met opstekende vingers)
A: Three?
V: No, two please!
A: Three fish?
Leave a Reply